poniedziałek, 25 czerwca 2012

Niebezpieczna hodowla



Ostatnimi czasy niezwykle popularne stało się hodowanie egzotycznych zwierząt, które nie są do końca bezpieczne. Najczęściej są to wszelkiego rodzaju zwierzęta jadowite, a ten rodzaj hodowli to terrarystyka, na którą w wielu przypadkach trzeba posiadać zezwolenie oraz licencję. Niestety wiele osób posiada takie okazy całkowicie nielegalnie. Wiele z nich zostało nielegalnie przemycone do Polski różnymi środkami, ponieważ sprzedaż ich na terenie naszego kraju jest całkowicie zakazana. Bardzo często są to też gatunki pod ochroną, którym grozi wymarcie.Jednoczesnie bardzo mało ludzi zdaje sobie sprawę że nawet wiele hodowla polskich gatunków jak traszka, żaba, żmija jest całkowicie nielegalna. Wszystkie gatunki polskich gadów i płazów są pod ochroną. Pamiętaj o tym! Dlatego w żadnym wypadku nie powinno hodować się ich w domu. Ludzie są niewrażliwi na te fakty i bardzo często hodują w domu hronione gatunki zwierząt, za przemy których grozi kara długiego pozbawienia wolności. Mimo dużego ryzyka ludzie nie rezygnują i powiększają swoje hodowle. Niekiedy okazy przetrzymywane przez terrorystów są niezwykle niebezpieczne, co niestety zagraża sąsiadom w przypadku gdy okaz ucieknie ze swojego terrarium. By tego uniknąć zainwestować trzeba w bardzo dobre akwaria oraz pamiętać o ich dokładnym zamykaniu. Niejednokrotnie słychać było o ucieczkach jadowitych węży i pająków.




http://www.publikuj.org/niebezpieczna_hodowla_8070.html

czwartek, 14 czerwca 2012

Egzotyka w terrarium


Choć w dzisiejszych czasach raczej nie dziwi nikogo fakt, że w domu prócz psa, kota, czy zwykłego chomika można też trzymać węża, to mimo wszystko świadomość, że w pokoju obok znajduje się groźne zwierzę, nie zawsze jest komfortowa.



Posiadanie węża, jaszczurki albo przedstawiciela jakiegokolwiek innego gatunku płazów lub gadów wiąże się z faktem przymusowego posiadania terrarium. Niestety wiele osób ignoruje ten obowiązek i odwiedzając sklep terrarystyczny zastępuje je kompletnie do tego nieprzygotowanym technicznie i praktycznie akwarium.

W tym ostatnim można bowiem prawie w stu procentach stworzyć zwierzęciu idealnie odwzorowane środowisko jego życia łącznie z temperaturą, wilgotnością czy natężeniem światła. W odpowiednio zaopatrzonych sklepach zoologicznych można zaś kupić gotowe terraria wyposażone pod konkretny gatunek lub puste, które wyposażymy sami we właściwe akcesoria gałązki, inne części roślin, wodę, pokarm, miejsce do kąpieli, specjalne kryjówki. Ilość mniejszych i większych elementów, które przygotowują takie terrarium na przyjęcie nowego mieszkańca jest ogromna, dlatego nie ma się co dziwić, że ceny związane z ich zakupem również nie będą należały do najmniejszych. Dlatego wybierając sklep terrarystyczny kierujemy się zwykle jego cenami, a nie jakością produktów. Z drugiej strony, jeśli już koniecznie chcemy hodować węża, jaszczurkę, gekona albo cokolwiek innego, to warto się zatroszczyć, aby nasz pupil miał jak najlepsze warunki do życia. Obecnie produkowane są dwa typy terrariów sterylne i biotopowe, z czego o wiele lepsze i bardziej przystosowane do potrzeb zwierząt są te drugie. Gwarantują one bowiem wytworzenie praktycznie naturalnych warunków lasu tropikalnego, stepu, pustyni czy lasu umiarkowanego. Trzeba też pamiętać, że dobrze zabezpieczone terrarium, które oferuje nam profesjonalny sklep terrarystyczny, to podstawa, gdy chodzi także o nasze zdrowie i życie zwłaszcza gdy trzymamy niebezpiecznego węża, który spragniony wolności mógłby się chcieć z niego wydostać. Duża przestrzeń, dostęp do wody i pożywienia, dodatkowe atrakcje w postaci kryjówek czy dekoracji z piasku, roślin i skał sprawiają zaś, że zwierze czuje się jak w naturalnym środowisku i nie ma ochoty na ucieczki..


http://www.publikuj.org/egzotyka_w_terrarium_16388.html

wtorek, 12 czerwca 2012

Krokodyl


Krokodyle, krokodylowe (Crocodilia) - rząd gadów, jedynych oprócz ptaków żyjących przedstawicieli archozaurów (Archosauria) oraz jedynych żyjących przedstawicieli kladu Crurotarsi.



Obecnie reprezentowany jest przez trzy rodziny: krokodylowatych czyli krokodyli właściwych, aligatorowatych czyli kajmanów i aligatorów oraz gawiali. Poszczególne rodziny różnią się między sobą kształtem pyska oraz liczbą i układem zębów. Żyją w strefie tropikalnej, subtropikalnej i umiarkowanej na wszystkich kontynentach oprócz Europy i Antarktydy. Są zwierzętami o jaszczurowatym kształcie ciała, pokryte kostnymi tarczami, ze szczękami opatrzonymi zębami osadzonymi w zębodołach. Ciało zakończone silnie rozwiniętym i umięśnionym ogonem. Dwie pary krótkich, silnych odnóży, z których przednie mają palce wolne, tylne spięte są w całości lub częściowo błoną pływną. Prowadzą półwodny tryb życia. Potrafią, w przeciwieństwie do innych gadów, wydawać głośne dźwięki. Są jajorodne. Jaja składają na lądzie. 

Definicja filogenetyczna
Do krokodyli - oprócz współcześnie żyjących przedstawicieli tego rzędu - tradycyjnie zaliczano wszystkich wymarłych przedstawicieli kladu Crocodylomorpha oprócz tych z - być może parafiletycznej - grupy Sphenosuchia (a część autorów zaliczała do krokodyli także Sphenosuchia). Tak szeroko rozumiane krokodyle pojawiły się na Ziemi około 220 mln lat temu, w okresie triasu. W latach 80. XX wieku, wraz z rozwojem klasyfikacji opartej na zasadach kladystyki, zaczęto postulować, by do rzędu Crocodilia zaliczać tylko współcześnie żyjące krokodyle i wszystkich innych potomków ich ostatniego wspólnego przodka; większy klad obejmujący tak rozumiane krokodyle i wszystkie inne krokodylomorfy (oprócz Sphenosuchia) miał nosić nazwę Crocodyliformes. W późniejszych publikacjach zaproponowano kilka definicji filogenetycznych tak rozumianych krokodyli; Brochu (2003) zdefiniował Crocodilia jako klad obejmujący ostatniego wspólnego przodka gatunkówGavialis gangeticusAlligator mississippiensis i Crocodylus niloticus oraz wszystkich jego potomków. Tak definiowane krokodyle pojawiły się na Ziemi dopiero w kampanie, pod koniec kredy. 

Cechy budowy
Wykazują wiele cech budowy właściwych dla ptaków i ssaków, czyli wyżej uorganizowanych gromad kręgowców. 

Szkielet
Gadzie cechy budowy to diapsydalna (2 doły skroniowe) masywna czaszka szeroka i wydłużona. W puszce mózgowej brakuje otworu na oko ciemieniowe. Nozdrza wewnętrzne przesunięte w tył do gardzieli ułatwiają oddychanie podczas połykania. Liczne, stożkowate zęby na skraju szczęk i na żuchwie wzajemnie zachodzą za siebie co umożliwia zamykanie pyska. Kręgosłup zbudowany z kręgów o trzonach przodowklęsłych w liczbie od 67 do 69. 

Ogon i kończyny
Ogon dobrze umięśniony, bocznie spłaszczony pełni funkcję napędową podczas pływania. Odnóża tylne są większe i lepiej umięśnione zakończone czterema palcami spiętymi błonami pływnymi. Przednie odnóża kończy pięć palców bez błon pływnych. 

Uzębienie
Crocodylus niloticus Zęby są osadzone tekodontycznie czyli w zębodołach. Przez całe życie krokodyla zęby są w doskonałym stanie ponieważ gdy zużyty ząb wypadnie to na jego miejscu wyrasta nowy. Poszczególne rodziny różnią się między sobą układem zębów. Krokodyle właściwe czyli krokodylowate mają zależnie od gatunku od 28 do 32 zębów w szczęce górnej i zazwyczaj od 32 do 36 w szczęce dolnej. Po zamknięciu pyska chowają się za wargami oprócz największych. U aligatorów 40 zębów żuchwy chowa się w szczelinach zębów górnej szczęki. Największe czwórki wchodzą w głębokie zatoki w kości międzyszczękowej. Gawiale mają 51 zębów takiego samego kształtu i wielkości, z tego 24 w szczęce górnej i 27 w dolnej. 

Układ pokarmowy i wydalniczy
W ścianie brzucha od 7 do 8 par gastrali (żeber brzusznych). Żołądek składa się z przedniej części mięśniowej, która wyścielona rogowymi płytkami zawiera gastrolity (połykane kamienie) i tylnej gruczołowej pełniącą funkcję trawienną. Szpara kloakalna ustawiona wzdłużnie, brak pęcherza moczowego. 

Układ krwionośny i oddechowy
Komora serca jest podzielona całkowitą przegrodą na dwie części, ale mimo to krew tętnicza miesza się częściowo z krwią żylną. Zachodzi to w miejscu połączenia łuków aorty w aortę grzbietową oraz w miejscu połączenia prawego i lewego łuku aorty (czyli u podstawy tych łuków), gdzie znajduje się tzw. otworek Panizza. Przepona rozdziela jamę ciała na jamę brzuszną i jamę klatki piersiowej. Struktura płuc jest gąbczasta. 

Narządy zmysłów
Występuje u nich ucho zewnętrzne. Narząd Jacobsona występuje jedynie w stadium embrionalnym. 

Tryb życia
Krokodylowe są największymi żyjącymi dziś gadami. Spotyka się je przeważnie w wodzie słodkiej, istnieją jednak również gatunki słonowodne, które mogą w niej przebywać dzięki obecności gruczołów solnych (krokodyle łzy). Zamieszkują strefę gorąca, w okresie suszy zagrzebują się w muł, zapadając w sen. W wodzie poruszają się szybko i zwinnie, są niebezpieczne, podczas gdy na lądzie raczej niezgrabne i ciężkie, chociaż na krótkich odcinkach mogą poruszać się nadspodziewanie szybko. Z natury są zwierzętami energooszczędnymi, które w wodzie jak i na lądzie godzinami mogą leżeć nieruchomo. Leżąc tak często na piasku w pobliżu wody rozwierają paszczę chłodząc organizm i pozwalając ptakom wydziobywać z ich jamy gębowej pijawki i resztki pokarmu spomiędzy zębów. Jeśli ptaki nie usuną pasożytujących na błonie śluzowej pijawek, te same odpadają wskutek wysychania błony na słońcu. Kiedy gad leży nieruchomo, spowalniają się jego procesy życiowe, rzadziej oddycha, a jego dwukomorowe serce bije tylko trzy razy na godzinę. Dzięki temu może też kilka godzin przebywać w zanurzeniu. Kiedy zanurkuje automatycznie skurcz mięśni zamyka otwory nosowe, a fałdy skórne zamykają otwory słuchowe. Serce włącza wewnętrzny obieg powietrza, który polega na tym, że tylko niewiele krwi tętniczej przepuszcza do żołądka i jelit a zasila je krew żylna. Krew natleniona zasila serce i mózg. 

Pożywienie
Żywią się głównie rybami, ptakami wodnymi, ssakami, czasem ich ofiarą jest nieostrożny człowiek. Godzinami mogą leżeć w płytkiej wodzie wystawiając tylko nozdrza i oczy ponad powierzchnię i czekając na nieostrożną ofiarę. W momencie ataku na krótkim odcinku mogą być bardzo szybkie. Uchwyconą ofiarę usiłują wciągnąć do wody by ogłuszyć ją uderzeniami ogona i utopić. Często martwej ofiary nie pożerają od razu ale zaczepiają ją pod korzeniami drzew by skruszała, a następnie pożerają ją pod wodą lub na brzegu. Jeśli zdobycz jest duża często gromadnie wyrywają, rozrywają na kawałki okręcając się wokół własnej osi. Wyrwany kawał połykają w całości wraz z kośćmi i sierścią. Niestrawione części wydalają w postaci wypluwek podobnie jak sowy. Dla ułatwienia trawienia muszą połykać małe kamienie, które działają jak żarna w ich żołądku (podobnie jak u strusi). Gromadnie żyją tylko w miejscach obfitujących w zdobycz. 

Rozmnażanie
Wszystkie gatunki krokodyli są jajorodne. Okres godowy gatunków żyjących w klimacie umiarkowanym determinuje temperatura, a gatunków klimatu gorącego nadejście pory suchej. Kopulację poprzedza rytuał zalotów, w czasie których samiec puszcza z paszczy bańki powietrza i wzbija fontanny wody uderzając szyją i ogonem o powierzchnię wody. Sama kopulacja trwa zazwyczaj niewiele ponad minutę - zachodzi zapłodnienie wewnętrzne. Samica buduje na brzegu powyżej poziomu wody, zazwyczaj w tym samym miejscu, gniazdo mające formę kopca o wysokości ok. 1 metra z błota, liści i szczątków roślinnych, do którego zazwyczaj składa jaja pokryte twardą skorupą wapienną (jak u ptaków, ale mocniejszą) w liczbie 12-50. Złożone jaja przykrywa liśćmi i pędami roślin zmieszanymi z błotem. Inkubacja przebiega pod wpływem ciepła słonecznego i ciepła wydobywającego się z fermentujących szczątków roślinnych, dzięki którym w kopcu zarówno w dzień jak i w nocy panuje stała temperatura ok. 32°C z takiego "kompostownika" wylęgają się młode krokodyle, których płeć jest zależna od temperatury inkubacji. Samice przejawiają silny instynkt macierzyński. Przez czas wylęgu pozostają w pobliżu gniazda i nie pobierają pokarmu. Do przebicia twardej skorupy jaja służy młodym ząb jajowy. W tym czasie młode wydaje dźwięki, które odbiera samica i przychodzi odkopać gniazdo i przenieść je w pysku do wody, gdzie później przez jakiś czas jest gotowa je bronić. Mimo opieki krokodylicy w warunkach naturalnych jedynie troje na pięćdziesiąt ma szanse dożyć wieku dorosłego. Większość stanie się łupem innych drapieżników. Samce niektórych gatunków wykazują kanibalizm. 

Ciekawostki
- Rząd krokodylowych filogenetycznie spokrewniony jest z ptakami.
- Na farmach krokodyli zauważono, że płeć potomstwa zależy od temperatury, w jakiej rozwijały się jaja. Optymalna temperatura, przy której wylęga się tyle samo samic co samców wynosi 32°C. Jeśli wynosi 33-35°C, wyklują się tylko samce, a w przedziale 28-31°C tylko samice.
- Krokodyl należał do zwierząt czczonych między innymi przez Egipcjan, którzy na jego cześć założyli miasto Krokodilopolis. Egipski bóg płodności i wody, Sobek, miał głowę krokodyla.
Zobacz w Wikicytatach kolekcję cytatów o krokodylach 
- Język krokodyla przyrośnięty jest do dna jamy pyska i dlatego, gdy patrzymy od przodu, możemy go nie zauważyć.
- W Mauretanii żyje karlowata odmiana krokodyla nilowego,która przystosowała się do życia na pustyni.

Systematyka
Do rzędu krokodyli zalicza się 3 rodziny i 23 gatunki, w tym: 
- Rodzina: krokodylowate (Crocodylidae) 
- Rodzaj Crocodylus
- krokodyl amerykański (Crocodylus acutus)
- krokodyl wąskopyski (Crocodylus cataphractus)
- krokodyl z Orinoko (Crocodylus intermedius)
- krokodyl australijski (Crocodylus johnstoni)
- krokodyl filipiński (Crocodylus mindorensis)
- krokodyl meksykański (Crocodylus moreletii)
- krokodyl nilowy (Crocodylus niloticus)
- krokodyl nowogwinejski (Crocodylus novaeguineae)
- krokodyl błotny (Crocodylus palustris)
- krokodyl różańcowy (Crocodylus porosus)
- krokodyl kubański (Crocodylus rhombifer)
- krokodyl syjamski (Crocodylus siamensis)

- Rodzaj Osteolaemus
- krokodyl krótkopyski (Osteolaemus tetraspis)

- Rodzaj Tomistoma
- krokodyl gawialowy (Tomistoma schlegelii)

- Rodzina: aligatorowate (Alligatoridae) 
- Rodzaj Alligator (aligatory) 
- aligator amerykański (Alligator mississippiensis)
- aligator chiński (Alligator sinensis)

- Rodzaj Caiman (kajmany) 
- kajman okularowy (Caiman crocodillus)
- kajman szerokopyski (Caiman latirostris)
- kajman żakare (Caiman yacare)

- Rodzaj Melanosuchus (kajmany) 
- kajman czarny (Melanosuchus niger)

- Rodzaj Paleosuchus (kajmany) 
- kajman karłowaty (Paleosuchus palpebrosus)
- kajman Schneidera (Paleosuchus trigonatus)

- Rodzina: gawiale (Gavialidae) 
- Rodzaj Gavialis
- gawial gangesowy (Gavialis gangeticus)


http://www.publikuj.org/krokodyle_501.html

Hodujemy kameleona – cz.1 – Co o nim wiemy?

Pomimo, że wszystkie gatunki objęte są międzynarodową ochroną wiele z nich można hodować w specjalnych terrariach. Kameleony (Chamaeleonidae) należą do rodziny gadów (Reptilia) z podrzędu jaszczurek (Sauria, Lacertilia) nadrzewnych, która obejmuje dwie podrodziny liczące sześć rodzajów i około 120 form i gatunków.



   Kameleon jest gadem. To gromada zmiennocieplnych kręgowców. A co wiemy o gadach? Ich filogeneza zaczyna się pod koniec ery paleozoicznej, w Karbonie. To około 265-210 mln lat temu. W mezozoiku – 185-60 mln lat temu – stanowiły grupę dominujących zwierząt. Dziś grupa ta liczy zaledwie około 5 tyś. gatunków. Gady z reguły mają ciało pokryte łuskami, płytkami rogowymi i tarczkami. Chronią one skórę pozbawioną na ogół gruczołów śluzowych przed wysychaniem, pomagają w poruszaniu się i stanowią tarczę obronną. Są głównie mięsożerne, a zdobycz połykają w całości. Wyjątki od tej zasady pomijam celowo. Zamieszkują całą kulę ziemską (nawet w górach na wysokości do 4500 m n.p.m.) za wyjątkiem obszarów polarnych.
          W drugim okresie mezozoiku, w jurze, wydzieliły się jaszczurki. Dziś to najliczniejsza grupa gadów licząca sobie około 3,5 tyś. gatunków. Głównie u tych, żyjących na drzewach lub obszarach pustynnych, możemy zaobserwować występowanie na powierzchni ciała grzebieni, kołnierzy, rogowych kolców oraz rogów. Wszystkie posiadają najrozmaitsze ubarwienia skóry od ostrzegawczych u osobników groźnych, bo np. trujących do upodabniających je do otoczenia, co nazywamy mimikrą. U form tropikalnych często są one bardzo jaskrawe z przewagą odcieni zieleni. Ich ciało jest wydłużone, a cechą charakterystyczną najliczniejszej rodziny jaszczurek właściwych (Lacertidae) jest długi, łamliwy ogon, który potrafią po stracie regenerować (np. żyjąca w Polsce jaszczurka zwinka). Są i jajo- i żyworodne. W większości są mięsożernymi drapieżnikami polującymi głównie na owady.
             Kameleony aktywne są wyłącznie w ciągu dnia. Rozmiary mają raczej niewielkie, gdyż ich długość, w zależności od gatunku, waha się od 3,5 do 60 cm. Potrafią przemieszczać chromatofory w skórze dzięki czemu bardzo łatwo zmieniają ubarwienie ciała np. pod wpływem strachu, światła, temperatury czy podniecenia lub by się ukryć - kamuflaż czyli wspomniana wyżej mimikra. Ponieważ prowadzą nadrzewny tryb życia ich kończyny są wspaniale do tego przystosowane; zrośnięte przeciwstawnie palce 2 i 3 pozwalają zacisnąć się na gałęzi niczym obcęgi, zaś długi ogon jest tak chwytny jak u małp. Oczy mają nieosłoniętą jedynie źrenicę, są wyłupiaste i duże. Zwierzę potrafi każdym oddzielnie prowadzić obserwację. Nazywa się to widzeniem rozbieżnym, a pole ich widzenia obejmuje 180 st. w płaszczyźnie poziomej i 90 st. w pionowej. Żywią się owadami, które chwytają wyrzucając na znaczną odległość język z rozszerzonym, lepkim końcem. Robią to z zawrotną szybkością 5 m/s. Ofiara ma zaledwie 0,01 s, by uniknąć upolowania. Żyją raczej krótko. W zależności od wielkości mały do 2,5 roku, średnie 4-5 lat, duże 5-8 lat, a w wyjątkowych przypadkach do 10 lat. Samice zwykle krócej od samców ze względu na większą eksploatację organizmu spowodowaną przechowywaniem spermy, dojrzewaniem jaj lub płodów. Jednak większość kameleonów jest jajorodna. Po zapłodnieniu samica składa zwykle do 40 jaj. Tylko duże gatunki składają do 70.  Okres inkubacji trwa dość długo, bo na ogół 150 – 200 dni (czasem do 320 dni). Młode w ciągu pierwszego miesiąca życia szybko rosną i podwajają swoją wagę, a w wieku 6-9 miesięcy osiągają dojrzałość płciową. Żyją pojedynczo, agresywnie (pomimo raczej powolnego poruszania się) broniąc i pilnując swojego terytorium.
          W cz. 2 powiem parę słów o samej hodowli tego ciekawego gada. Zapraszam.

poniedziałek, 11 czerwca 2012

Jakie terrarium ?

Jakie powinno być terrarium dla węża? Kupić czy zrobić samemu? Jak wyposażyć?
Kilka pytań i odpowiedzi zanim podejmiemy się kupna węża.

Osobiście jestem posiadaczem Boa Constrictora. Nigdy nie przepadałem za takim typem zwierząt. Niestety, a może i stety moja kobieta całe życie marzyła o wężu. Cóż zbliżały się jej urodziny więc postanowiłem zrobić jej małą niespodziankę. Kilka razy byliśmy w sklepie zoologicznym i zawsze oglądała małego gada. W dzień jej urodzin podjąłem się tego wyzwania i poszedłem do tego sklepu i powiedziałem, że chcę tego jednego konkretnego i wszystko co jest potrzebne do trzymania go w mieszkaniu, czyli terrarium. Kiedy go kupowałem 2 lata temu miał ok 40 cm długości i był cienki jak sznurówka. Dlatego też postanowiłem ograniczyć się trochę z kosztami zakupu jakiegoś wypasionego i dużego terrarium. Pani w sklepie poleciła mi terrarium o pojemności 80 litrów. Wydawało się dość spore w tamtym czasie jak na rozmiary małego potworka :). Do terrarium kupiłem tylko podłoże już nawet nie pamiętam jakie to było, ale chyba torf. Trzeba było dokupić jeszcze jakiś korek, żeby okleić, jakiś kawałek korzenia (wziąłem ten który miał cały czas w swoim terrarium sklepowym), no i oczywiście coś co dawałoby mu wysoką temperaturę. Moje terrarium miało tylko jeden otwór na włożenie  żarówki. Myślałem, że żarówka grzewcza ogrzeje mu te nieduże pomieszczenie, ale okazało się że jednak sama żarówka nie nagrzewa mu domku tak jak powinna, więc dokupiłem matę grzewczą. W momencie kiedy zaczął rosnąc i miał już tak ok. 1,1 metra stwierdziliśmy, że to chyba czas na nowe lokum dla naszego pupila. Długo szukaliśmy czegoś odpowiedniego, a gdy już znajdowaliśmy to kosztowało baaardzo dużo jak na kilka połączonych ze sobą szybek. Popatrzyliśmy na internecie jakie terraria można sobie zrobić samemu i wpadliśmy na świetny pomysł - zrobimy to sami.
 Może nie tak do końca sami bo nie mamy na to za bardzo czasu, ale zawsze jest złota rączka czyli tato :).
Kupiliśmy duży kawałek płyty poszliśmy do znajomego stolarza, który dostał od nas szkic i wymiary po czym dostał kilka dni na złożenie fajnego terrarium. W obecnej chwili nie mam pojęcia jaki litraż ma nasze terrarium, ale jest dość duże. Jest zrobione całe z płyty stoi na metalowych nóżkach, z frontu oczywiście posiada szyby. W przedniej części ma 3 wywietrzniki po jednym na każdym boku, oraz duży na górze. W suficie jest miejsce na 3 żarówki, u mnie w tej chwili jest żarówka dzienna - stosuje zwykłą żarówkę ponieważ jest tańsza, a spełnia taką samą rolę jak taka, którą kupimy w sklepie zoologicznym, Druga żarówka to tak zwana nocna, daje mniej ciepła, ale włączam ją na noc, ponieważ terrarium stoi w sypialni i jakoś trzeba zasnąć. W trzecim otworze mamy emiter ciepła, ale kupiliśmy za duży więc raczej go nie włączamy. Na górze są przełączniki do wszystkich świateł (w starym terrarium rano i wieczorem wykręcałem i wkręcałem drugą żarówkę co było bardzo uciążliwe).
W środku tym razem Gucio (bo tak moja dziewczyna nazwała swoją pociechę) ma kokosowe podłoże w którym jest ukryty kabel grzewczy. Jest on rozciągnięty na całej powierzchni. Są dwie pułki na których może przebywać oraz korzeń postawiony od dolnego kąta do górnego. Korzenia tym razem już nie kupowaliśmy a znaleźliśmy jakąś większą gałąź. Korzenie w sklepach tak jak i żarówki są w bardzo wysokich cenach co wg mnie jest stratą kasy.
Wszystkich mających doświadczenie w hodowaniu gadów i utrzymywaniu ich proszę o komentarze.

Agama brodata (Pogona vitticeps)

Agama brodata (Pogona vitticeps)Terrarium dla agamy brodatej (Pogona vitticeps)
Agamy brodate to całkiem spore jaszczurki dorastające do około 50 cm. Stały się one bardzo popularne wśród terrarystów ze względu na ich ciekawy wygląd, rozmiar i charakter. Agama brodata jest więc często wybierana przez osoby chcące hodować jaszczurkę większą od gekona lamparciego, ale nie tak dużą jak np. waran stepowy czy legwan zielony. Dodatkową ich zaletą jest fakt, że prowadzą dzienny tryb życia, dlatego nie ma problemu z obserwacją ich zachowań w ciągu dnia. Nie trzeba czatować pod terrarium po zgaszeniu światła z latarką, i czekać aż jaszczurka wychyli głowę z kryjówki.
Wielkość terrarium
Ze względu na spore rozmiary i ruchliwość jaszczurki, terrarium dla niej również musi być całkiem duże. Dla jednego osobnika nie powinno być ono mniejsze niż 120/80/80 cm przy układzie dł/szer/wys. Oczywiście jeśli mamy taką możliwość, powinniśmy pokusić się o większe terrarium, jego mieszkaniec z pewnością skorzysta z większej przestrzeni życiowej. Agamy uwielbiają biegać i wspinać się, dlatego im więcej miejsca na tego typu zabawy, tym lepiej dla zwierzaka. Należy jednak pamiętać, że jeśli zdecydowalibyśmy się na większą ilość osobników, terrarium powinno być odpowiednio większe. 
Temperatury, oświetlenie i warunki panujące w terrarium
Do oświetlania terrarium używamy zwykłych żarówek. Żarówki powinny być również głównym źródłem ogrzewania w czasie dnia, aby jak najbardziej przypominały one działanie słońca. Moc żarówek powinna być zatem dobrana odpowiednio, by temperatura w terrarium utrzymywała się na poziomie 27-30°C, a punktowo pod źródłem ciepła dochodziła nawet do 40°C. Z racji tego, że agamy brodate prowadzą dzienny tryb życia, oprócz zwykłego oświetlenia bardzo ważne jest umieszczenie w terrarium źródła promieni UVB. Doskonale nadają się do tego specjalistyczne żarówki firmy exo-terra o nazwie repti-glo.
Wymagane wyposażenie terrarium
W terrarium agamy brodatej obowiązkowo musi znaleźć się miseczka z zawsze czystą wodą, elementy wystroju, które umożliwią jaszczurce interakcję z otoczeniem tj. konary (wcześniej przed wsadzeniem do terrarium odpowiednio do tego przygotowane), ścianki, i tym podobne elementy, po których agama będzie mogła się wspinać. Oprócz tego w terrarium powinna się znaleźć co najmniej jedna kryjówka i tak jak już wcześniej zostało powiedziane – żarówka emitująca promienie UV.



Pupil w cętki - gekon


Większość ludzi hoduje w domu jakieś mniejsze lub większe zwierzątko. Często jest to pies lub kot, świnka morska, chomik, szynszyla, kanarki, papużki czy rybki akwariowe.




Niektórzy z nas natomiast marzą o tym, by zamiast tradycyjnego czworonoga, psa czy kota, hodować w domu jakieś bardziej niezwykłe zwierzątko. Nie żeby od razu wykorzystywać pozyczki argentynskie skarbiec na zakup nie wiadomo jak unikatowego stworzenia, ale po prostu mieć innego niż wszyscy zwierzęcego przyjaciela. pozyczki skarbiecTakim ciekawym gatunkiem, który można hodować w domu, jest gekon. Jego cena nie jest wygórowana, kosztuje zazwyczaj ok. 200-300 zł, nie trzeba więc brać pozyczki skarbiec. Hodowcy polecają przede wszystkim zakup gekona lamparciego. W naturze żyje on na stepach Iranu, Afganistanu i Pakistanu. Jest jaszczurką łagodną i łatwo się oswaja. Terrarium dla gekona powinno mieć wymiary 60x40x30 cm, musimy zapewnić w nim odpowiednią temperaturę i wilgotność. Podłoga w terrarium powinna być wysypana żwirkiem lub tez próchnica z dodatkiem kory. Nie powinno się dawać pisku, ponieważ gekon może go zjeść, a to nie wyszłoby mu na zdrowie. Zamontowana w terrarium grzałka z regulowanym termostatem umożliwi utrzymanie prawidłowej temperatury powietrza. W dzień powinna ona wynosić ok. 27 stopni lub nieco więcej, nocą ok. 20-22 stopnie Celsjusza. Gekon potrzebuje tez jakiegoś miejsca, w którym będzie się mógł schować, dlatego koniecznie musimy znaleźć w terrarium miejsce na kryjówkę. Jaszczurki lubią wilgoć, zatem i mieszkanie naszego gekona trzeba regularnie zraszać. Potrzebna będzie też lampa kwarcowa, gdyż gekon, podobnie jak i inne gady, wymaga naświetlenia, co pozwala na odkładanie się wapnia w organizmie i wytwarzanie niezbędnej witaminy D. Jako pożywienie musimy naszej jaszczurce podawać żywą zdobycz. Mogą to być świerszcze czy karaluchy. Owady dobrze jest posypywać preparatem wapniowym. Zarówno pokarm, jak i wszelkie niezbędne wyposażenie terrarium dla gekona można nabyć w każdym dobrze zaopatrzonym sklepie zoologicznym.




http://www.publikuj.org/pupil_w_cetki_gekon_10653.html
www.netimage.pl